Deze blog is niet geschreven als protocol voor jou, maar als inkijk in mijn leven en ter inspiratie, haal er uit wat jij kan en wil toepassen om te helpen stress te reguleren en ga jezelf niet iets opleggen omdat ik nu eenmaal een routine voor mezelf heb gemaakt.M'n brakke nachten.In de afgelopen 12 jaar heb ik 9 nachten doorgeslapen. Ik wil niet zeggen dat ik áltijd een keer wakker lig, want woorden hebben kracht, maar ik zie een patroon 😉. Toch kies ik er voor om vertrouwen te blijven houden dat ik ooit weer lekker ga slapen en uitgerust wakker word (op een zelfvoorzienend landgoed).Soms overvalt me, ergens midden in de nacht, een gevoel van diepe wanhoop. Jaren geleden gebeurde dat bijna elke nacht. Het is al een heel stuk minder! Geen idee hoe laat ik dan precies wakker word, ik heb heel bewust geen wekker, telefoon, horloge of wat dan ook op m’n slaapkamer, tenzij ik op tijd op moet. Ik lig daar “gewoon” in diepe duisternis met dubbele gordijnen voor de ramen én een slaapmasker op m’n hoofd. Ik word wakker omdat ik moet plassen, stap uit bed en inééns is daar dan een diepe poel van angst omringd met die onverwachte wanhoop.Met mijn hoofd stel ik mezelf gerust, door te zeggen dat ik veilig ben en alles goed komt. Met mijn lijf stel ik mijzelf gerust door mijzelf te omarmen alsof m’n leven er van af hangt. Dankzij Geertje Haak heb ik geleerd om deze Havening Techniques op mezelf toe te passen, handelingen om jezelf fysieke troost te geven.Zo snel als mogelijk (want er moet toch geplast worden) schiet ik bibberend terug onder de dekens. Ik voel me klein en prop wat kussens tegen me aan, terwijl ik visualiseer dat ik als baby, veilig geborgen tussen m’n ouders in lig, in de oksel van m’n moeder. Dat is vroegâh nooit gebeurd, maar hey, in gedachten kan ik mezelf met terugwerkende kracht alles geven wat ik nodig had 😉 Ik heb dit geleerd tijdens een heel mooie Unstuck sessie met Marinka Bil.